مستند سازی تهیه مجموعه ای از اسناد و مدارک است که سیر تکوین و تکامل یک فعالیت یا پروژه را از آغاز تا پایان را همراه با تحلیل و ارزشیابی نشان خواهد داد. در واقع مستند سازی ابزاری است که امکان استفاده و به کار گیری تجربیات فردی و گروهی را جهت توسعه سازمانی فراهم می سازد و با ذخیره نمودن تجربه موجود در سازمان هزینه تجربی آتی سازمان را تا حد زیادی کاهش می دهد . مستند سازی شامل فرآیند شناسایی ، گردآوری ، طبقه بندی ، ارزش گذاری ، پالایش فهرست نویسی و در دسترس قراردادن سوابق یا اسناد موجود از قبیل فیلم / عکس / مکاتبات / فایل های کامپیوتری و ... می باشد که دارای ارزش تاریخی نیز هستند. در ضمن مستند سازی مستلزم خلق متون جدید برای تجربه های شفاهی موجود یا پرکردن و اتصال شکاف های موجود در سوابق تاریخی هم می باشد. آرشیو روابط عمومی، بخشی از روابط عمومی های بزرگ در سازمان است که مستندات را بر اساس سیستم های طبقه بندی نگهداری می کنند. اما این نگهداری تنها برای خود روابط عمومی مناسب است و در کنار این آرشیو باید در سایت رسمی نیز، برخی از مستندات به صورت مدون آرشیو شوند، تا در صورت نیاز خبرنگاران به راحتی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.
مستند سازی تهیه مجموعه ای از اسناد و مدارک است که سیر تکوین و تکامل یک فعالیت یا پروژه را از آغاز تا پایان را همراه با تحلیل و ارزشیابی نشان خواهد داد. در واقع مستند سازی ابزاری است که امکان استفاده و به کار گیری تجربیات فردی و گروهی را جهت توسعه سازمانی فراهم می سازد و با ذخیره نمودن تجربه موجود در سازمان هزینه تجربی آتی سازمان را تا حد زیادی کاهش می دهد . مستند سازی شامل فرآیند شناسایی ، گردآوری ، طبقه بندی ، ارزش گذاری ، پالایش فهرست نویسی و در دسترس قراردادن سوابق یا اسناد موجود از قبیل فیلم / عکس / مکاتبات / فایل های کامپیوتری و ... می باشد که دارای ارزش تاریخی نیز هستند. در ضمن مستند سازی مستلزم خلق متون جدید برای تجربه های شفاهی موجود یا پرکردن و اتصال شکاف های موجود در سوابق تاریخی هم می باشد. آرشیو روابط عمومی، بخشی از روابط عمومی های بزرگ در سازمان است که مستندات را بر اساس سیستم های طبقه بندی نگهداری می کنند. اما این نگهداری تنها برای خود روابط عمومی مناسب است و در کنار این آرشیو باید در سایت رسمی نیز، برخی از مستندات به صورت مدون آرشیو شوند، تا در صورت نیاز خبرنگاران به راحتی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.
مستند سازی تهیه مجموعه ای از اسناد و مدارک است که سیر تکوین و تکامل یک فعالیت یا پروژه را از آغاز تا پایان را همراه با تحلیل و ارزشیابی نشان خواهد داد. در واقع مستند سازی ابزاری است که امکان استفاده و به کار گیری تجربیات فردی و گروهی را جهت توسعه سازمانی فراهم می سازد و با ذخیره نمودن تجربه موجود در سازمان هزینه تجربی آتی سازمان را تا حد زیادی کاهش می دهد . مستند سازی شامل فرآیند شناسایی ، گردآوری ، طبقه بندی ، ارزش گذاری ، پالایش فهرست نویسی و در دسترس قراردادن سوابق یا اسناد موجود از قبیل فیلم / عکس / مکاتبات / فایل های کامپیوتری و ... می باشد که دارای ارزش تاریخی نیز هستند. در ضمن مستند سازی مستلزم خلق متون جدید برای تجربه های شفاهی موجود یا پرکردن و اتصال شکاف های موجود در سوابق تاریخی هم می باشد. آرشیو روابط عمومی، بخشی از روابط عمومی های بزرگ در سازمان است که مستندات را بر اساس سیستم های طبقه بندی نگهداری می کنند. اما این نگهداری تنها برای خود روابط عمومی مناسب است و در کنار این آرشیو باید در سایت رسمی نیز، برخی از مستندات به صورت مدون آرشیو شوند، تا در صورت نیاز خبرنگاران به راحتی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.
آقازاده استاندار مرکزی در آیین گرامیداشت روز ارتباطات و روابط عمومی ، گفت: اطلاع رسانی دقیق و شفاف از اقدامات و دستاوردهای هر سازمان رسالت مهم روابط عمومی هاست که در آگاهی بخشی به جامعه و مدیریت افکار عمومی نقش مهمی دارد.
مسئولیت‌گریزی، آفتی است که برای هر سازمان و از جمله روابط عمومی‌ها می‌تواند خطرآفرین باشد. مسئولیت‌گریزی، به معنای نداشتن نوعی از مسئولیت و یا عدم فهم مسئولیت نیست، بلکه تعارضی برخورد کردن با مسئولیت‌های واقعی است.
موضوع «روابط‌عمومی؛ تکریم پیشکسوتان، یاد درگذشتگان» به عنوان یکی از برنامه‌های هفته روابط عمومی در نظر گرفته شده است .
تقویت تعامل و ارتباط با مردم، اعتماد سازی و امید آفرینی از وظایف مهم روابط عمومی هاست.
با توجه به نقش مهم روابط عمومی ها و رسانه ها در فرهنگسازی، آنها می توانند در راستای تحقق شعار امسال و ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری، روابط عمومی‌ها و رسانه‌ها باید در تحقق فرهنگ سازی رونق تولید مشارکت کنند.
ارتباط صحیح با رسانه‌ها یکی از کلیدهای موفقیت عملکرد سازمانها و روابط عمومی‌هاست.
ابتدا برای آن که روابط عمومی و جایگاه آن را بهتر بشناسیم و به ضرورت آن باور داشته باشیم، لازم است اول تعریفی از آن ارائه دهیم.
افکار عمومی یکی از جنجالی ترین موضوعات در علوم اجتماعی است که از دو واژه نظرخواهی و عمومی، گرفته شده است. افکار عمومی برخاسته از ضمیر باطن یک ملت و نوعی واکنش مردم است نسبت به موضوعی که در سرنوشت آنها تاثیر می گذارد. این واژه در اصل به معنی نظر بوده است. آلن بیرو در تعریف آن می نویسد: افکار عمومی عبارتند از «طرز تلقی و واکنش جمعی و مشهود اکثریت افراد یک جامعه در مقابل رویدادهای اجتماعی که اغلب مهم تلقی می شوند.» مطالعه افکار عمومی و شناخت آن که ارتباط نزدیکی به شناخت مردم دارد، از قرن ها پیش مورد توجه سیاستگزاران (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی) بوده است.
افکار عمومی یکی از جنجالی ترین موضوعات در علوم اجتماعی است که از دو واژه نظرخواهی و عمومی، گرفته شده است. افکار عمومی برخاسته از ضمیر باطن یک ملت و نوعی واکنش مردم است نسبت به موضوعی که در سرنوشت آنها تاثیر می گذارد. این واژه در اصل به معنی نظر بوده است. آلن بیرو در تعریف آن می نویسد: افکار عمومی عبارتند از «طرز تلقی و واکنش جمعی و مشهود اکثریت افراد یک جامعه در مقابل رویدادهای اجتماعی که اغلب مهم تلقی می شوند.» مطالعه افکار عمومی و شناخت آن که ارتباط نزدیکی به شناخت مردم دارد، از قرن ها پیش مورد توجه سیاستگزاران (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی) بوده است.
روابط عمومی هنر هشتم است: هنر عشق منطق تعامل گشاده رویی صبوری گذشت محبت
وزیر نیرو با صدور پیامی ضمن گرامیداشت فرارسیدن روز ارتباطات و روابط عمومی تاکید کرده است که اصلاح روش‌های مصرف و تقاضای آب و انرژی به عنوان یکی از مهمترین اهداف و ماموریت‌های روابط‌عمومی‌ها زمانی به موفقیت می‌رسد که بتوانیم گفت‌وگوهای صریح و فراگیری در میان تمامی ذینفعان را سامان دهیم.
آقازاده استاندار مرکزی در پیامی به مناسبت روز ملی ارتباطات و روابط عمومی (27 اردیبهشت ماه) ضمن تبریک این روز به فعالان این عرصه بر نقش مهم و سازنده روابط عمومی ها در پیشبرد اهداف توسعه ای و آرامش اجتماعی یک جامعه تاکید کرد.
سازمانها و موسسه‌های اداری امروز، به حدی پیچیده شده‌اند که بدون اقدام به برنامه‌ریزی‌های دقیق، امکان ادامه حیات ندارند. برنامه‌ریزی مستلزم آگاهی از فرصتها و تهدیدهای آتی و پیش‌بینی شیوة مواجهه با آنهاست برنامه ریزی از وظایف بسیار مهم مدیران است و با سایر وظایف آنها نیز ارتباط دارد. اگر نگرش مبتنی بر برنامه‌ریزی به سراسر زندگی افراد تسری یابد، نوعی تعهد به عمل بر مبنای تعقل و تفکر آینده‌نگر و عزم راسخ بر استمرار آن، برایشان ایجاد می‌شود. بعلاوه تحقق اهداف فردی و سازمانی نیز مستلزم برنامه‌ریزی است. به طوری که حتی برای نیل به اهدافی بسیار جزئی و زودگذر نیز باید برنامه‌ریزی شود. در واقع نیاز به برنامه‌ریزی از این مسأله ناشی می‌شود که همه سازمانها با فعالیت در محیطهای پویا، درصدد آنند که منابع محدود خود را برای رفع نیازهای متنوع و رو به افزایش خود صرف کنند. یکی از این محیطها روابط عمومی است. زیرا روابط عمومی در جریان تمام برنامه ریزیهای سازمانی نقش مهمی را عهده دارد چرا که هم در شناخت فرصتها و تهدیدها به برنامه ریزان کمک شایان توجهی را می نماید و هم با دسترسی به نیاز مخاطبان تلاش برنامه ریزان را به سمتی متمرکز می کند که برآورنده نیاز مخاطبان باشد و این امر خود زمینه ساز جنب منفعت برای سازمان خواهد بود. این مساله هم محقق نخواهد شد مگر با برنامه ریزی در روابط عمومی که مستلزم شناخت ازاهداف، ضرورتها، کارکردها و اقسام برنامه ریزی می باشد.
سازمانها و موسسه‌های اداری امروز، به حدی پیچیده شده‌اند که بدون اقدام به برنامه‌ریزی‌های دقیق، امکان ادامه حیات ندارند. برنامه‌ریزی مستلزم آگاهی از فرصتها و تهدیدهای آتی و پیش‌بینی شیوة مواجهه با آنهاست برنامه ریزی از وظایف بسیار مهم مدیران است و با سایر وظایف آنها نیز ارتباط دارد. اگر نگرش مبتنی بر برنامه‌ریزی به سراسر زندگی افراد تسری یابد، نوعی تعهد به عمل بر مبنای تعقل و تفکر آینده‌نگر و عزم راسخ بر استمرار آن، برایشان ایجاد می‌شود. بعلاوه تحقق اهداف فردی و سازمانی نیز مستلزم برنامه‌ریزی است. به طوری که حتی برای نیل به اهدافی بسیار جزئی و زودگذر نیز باید برنامه‌ریزی شود. در واقع نیاز به برنامه‌ریزی از این مسأله ناشی می‌شود که همه سازمانها با فعالیت در محیطهای پویا، درصدد آنند که منابع محدود خود را برای رفع نیازهای متنوع و رو به افزایش خود صرف کنند. یکی از این محیطها روابط عمومی است. زیرا روابط عمومی در جریان تمام برنامه ریزیهای سازمانی نقش مهمی را عهده دارد چرا که هم در شناخت فرصتها و تهدیدها به برنامه ریزان کمک شایان توجهی را می نماید و هم با دسترسی به نیاز مخاطبان تلاش برنامه ریزان را به سمتی متمرکز می کند که برآورنده نیاز مخاطبان باشد و این امر خود زمینه ساز جنب منفعت برای سازمان خواهد بود. این مساله هم محقق نخواهد شد مگر با برنامه ریزی در روابط عمومی که مستلزم شناخت ازاهداف، ضرورتها، کارکردها و اقسام برنامه ریزی می باشد.
سازمانها و موسسه‌های اداری امروز، به حدی پیچیده شده‌اند که بدون اقدام به برنامه‌ریزی‌های دقیق، امکان ادامه حیات ندارند. برنامه‌ریزی مستلزم آگاهی از فرصتها و تهدیدهای آتی و پیش‌بینی شیوة مواجهه با آنهاست برنامه ریزی از وظایف بسیار مهم مدیران است و با سایر وظایف آنها نیز ارتباط دارد. اگر نگرش مبتنی بر برنامه‌ریزی به سراسر زندگی افراد تسری یابد، نوعی تعهد به عمل بر مبنای تعقل و تفکر آینده‌نگر و عزم راسخ بر استمرار آن، برایشان ایجاد می‌شود. بعلاوه تحقق اهداف فردی و سازمانی نیز مستلزم برنامه‌ریزی است. به طوری که حتی برای نیل به اهدافی بسیار جزئی و زودگذر نیز باید برنامه‌ریزی شود. در واقع نیاز به برنامه‌ریزی از این مسأله ناشی می‌شود که همه سازمانها با فعالیت در محیطهای پویا، درصدد آنند که منابع محدود خود را برای رفع نیازهای متنوع و رو به افزایش خود صرف کنند. یکی از این محیطها روابط عمومی است. زیرا روابط عمومی در جریان تمام برنامه ریزیهای سازمانی نقش مهمی را عهده دارد چرا که هم در شناخت فرصتها و تهدیدها به برنامه ریزان کمک شایان توجهی را می نماید و هم با دسترسی به نیاز مخاطبان تلاش برنامه ریزان را به سمتی متمرکز می کند که برآورنده نیاز مخاطبان باشد و این امر خود زمینه ساز جنب منفعت برای سازمان خواهد بود. این مساله هم محقق نخواهد شد مگر با برنامه ریزی در روابط عمومی که مستلزم شناخت ازاهداف، ضرورتها، کارکردها و اقسام برنامه ریزی می باشد.
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد).
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد).
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد).
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
روابط عمومی گاهی با تبلیغ و پروپاگاندا و آگهی های تجارتی اشتباه می شود. این قبیل فعالیت ها ممکن است اجزای روابط عمومی را تشکیل دهند ولی اجزایی نیستند که حاصل جمع آنها مساوی با روابط‌عمومی باشد. بین این امور و فعالیت های روابط عمومی تفاوت فاحش وجود دارد. (کسی که به کار روابط عمومی می پردازد، هدفش تنها شهره ساختن این و آن نیست بلکه هدف او کشف امور مورد علاقه جامعه و ایجاد هماهنگی و اعتماد بین موسسه و جامعه بر مبنای تامین منافع و علاقه های طرفین می باشد.)
